Culatra revisited

De wind is nog steeds niet gunstig voor Madeira, maar we besluiten Lagos dan eindelijk toch echt te verlaten! Op zondag 6 mei varen we eerst naar Portimao, waar we een nachtje achter het anker liggen te stuiteren en gaan de volgende dag door naar Culatra, het zanderige eiland vlakbij Faro. We lunchen heerlijk bij Bar Restaurante Janoca: ameijoes (venusschelpen) en een gegrilde pargo, een soort goudbaars. We zien de Culatranen langskomen. Zowel de mannen als de vrouwen hebben flinke buiken. Zo ook de bediening. De vrouw die ons de drankjes komt brengen komt in joggingbroek, topje met daaronder een BH die betere tijden heeft gekend op slippers aangesloft. Zij lijkt zelf de beste klant van de bar te zijn. Samen met een groepje vrouwen zit ze elke dag biertjes te drinken, te roken en te dobbelen.

Oudere mannen hebben vaak nog maar een enkele tand in de mond, eentje loopt op crocs, die duidelijk een maatje of vier te groot zijn. Even verderop zit altijd een groepje mannen op een muurtje wat rond te kijken. Nu en dan schuiven ze een stukje op om in de schaduw te blijven. Het uitzicht vanuit het restaurant is aangenaam: een zandvlakte met daarachter het haventje met de kleine vissersboten en de azuurblauwe zee. Verderop de plaats Olhau, waarachter de heuvels opdoemen.

We mijmeren over het eilandgevoel dat zo bijzonder is, plezierig afgescheiden van de hectiek van het vasteland, bezoekers die aan het eind van de dag met de boot het eiland verlaten. Zou het leuk zijn als we na het zeilen op bijvoorbeeld Texel een huis kopen? We raken in gesprek met een Nederlandse vrouw die vlak achter ons zit. Ze blijkt op Texel te wonen! Het weer is eindelijk verbeterd: zonnig en warm, blauwe lucht. Mooie zonsondergangen. Hier houden we het wel eventjes vol.

Wind en golven gaan de goede kant uit. We vertrekken zaterdag 12 mei naar Madeira.