Het is een lastig traject, omdat langs de westelijke Portugese en Spaanse kust meestal een (harde) noordenwind waait en er een beetje stroom tegen is. Het weer is nog steeds niet goed. Half april lijkt het wat beter te worden en op 17 april varen we Lagos uit met een niet al te harde noordenwind. Tot aan Cabo Vicente kunnen we heerlijk zeilen, daarna, als we de bocht naar het noorden nemen, gaat de wind pal tegen staan en wakkert steeds verder aan, totdat het uiteindelijk 28 knopen (windkracht 7) over dek waait. Op een gegeven moment merken we dat het anker niet meer aan de boeg hangt: door de hoge golven is het losgekomen en hangt zo’n 4 meter aan de ketting in zee! We hijsen het weer op en borgen het nu goed! Ons oorspronkelijke plan om in een keer naar Lissabon te varen, laten we schieten. De bemanning voelt zich door de hoge golven die pal van voren komen steeds minder fit worden. Het eten slaan we maar over. Crackertjes en bananen voldoen. Het laatste traject naar Sines hangen zus en ik in de kuip, zus half liggend en met gesloten ogen en ik als en zombie voor me uit starend. Nu en dan werpen we een blik om ons heen. Om middernacht meren we af in de haven van Sines.
We hebben even rust, want het blijft te hard waaien. We liggen te rukken aan de steiger en verkassen naar een ander plekje. Na twee dagen varen we verder naar Lissabon, een tochtje van acht uur in rustiger omstandigheden. We meren af in de Oeires jachthaven, aan het begin van de Taag, waar we hartelijk worden ontvangen en gratis mogen liggen!
Ook de tocht naar Nazaré verloopt soepel met niet al te veel wind meer en minder golven, die wel nog steeds tegen staan. Havenmeester Mike loodst ons naar een superklein steigertje van zo’n meter of vijf, waar het schip met zijn 15 meter aan beide kanten ruimschoots uitsteekt. Maar we liggen en het is maar voor één nacht. De volgende dag varen we in 24 uur in kalme weersomstandigheden naar Vigo in Spanje. Er wordt later opnieuw hardere wind voorspelt en we willen niet vast komen te liggen in Porto. 's Nachts trekt de wind weer aan en nemen de golven toe. ’s Ochtends varen we nog in het donker de Ria de Vigo binnen en om 7.30 uur meren we af in de Club Real de Vigo. Hier laten we het schip liggen, jammer genoeg zullen we La Coruna niet meer halen. De weersomstandigheden laten dat niet toe. Begin juni vaart een andere crew het schip verder naar het noorden.
We hebben nog een heerlijke lunch met Spaanse vrienden bij Bar El Puerto: schalen vol met de heerlijkste schaaldieren en vissen, rijkelijk vergezeld van een verrukkelijke Albarinho-wijn. Dan scheiden onze wegen zich: zus en zwager vliegen terug naar Nederland en wij gaan met de trein naar Lissabon, waar we nog een nachtje in een hotelletje blijven en ’s avonds in de stromende regen een eethuisje zoeken. De volgende dag met de bus naar Lagos, waar we een bijna lege haven aantreffen: alle zeilvrienden zijn bijna vertrokken. Gelukkig is Rob er nog wel en we kletsen gezellig bij in de Marinabar.
De weersvoorspellingen blijven zeker de eerste week te slecht om richting Madeira te varen: nog steeds harde wind uit de verkeerde richting en regen. We zullen nog wat geduld moeten hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten