Behalve het klussen is het ook gezellig met Edze en Margriet. We gaan een dagje naar Angra waar het feest is losgebarsten en waar ze een tiental stieren door de straten jagen. Toeschouwers die veilig achter houten schotten staan, of in bomen zitten, zien hoe stoere mannen zo dicht mogelijk bij de stieren komen alvorens een sprint te trekken naar een veilig plekje. In tegenstelling tot het gevecht in de arena, wordt hier de stier niet gedood maar na afloop met behulp van een lasso gevangen en afgevoerd in de box waarin hij ook gekomen is. Wel zo eerlijk!
Als het eindelijk mooi weer is pak ik de fiets en maak een tochtje naar het nabij gelegen Port Marins. Verder is er veel voetbal!
Na een weekje is het leuke van latten wel over en er is nog een week te gaan. Ik bedenk dat ik met de veerboot naar Horta zou kunnen om Rob te vergezellen op zijn tocht van Faial naar Terceira. Hij gaat op mijn voorstel in en ik stap vrijdag in een taxi die me naar de terminal rijdt. Gedurende de zeven uur durende trip doe ik drie havens aan een krijg een goed beeld van de centrale eilandengroep. Ook de eerste indruk van Horta smaakt naar meer, we komen nog eens terug met onze eigen boot. Er is een weergaatje als we zaterdag aan het eind van de middag vertrekken. Het wordt een relaxed tochtje met een heldere nacht en een bijna volle maan die ons bijlicht. Om kwart voor zeven ’s ochtends meren we de Black Bold Bear af in de haven van Praia de Vitoria.
Nu nog drie nachtjes slapen voor ik oma Riet, kleindochter Lisa is inmiddels ter wereld gekomen, weer live zie in plaats van via Skype.
