Weer naar Nederland

Riet blijft zich echter niet fit voelen en we besluiten uiteindelijk naar Nederland terug te gaan voor nader onderzoek. In het ziekenhuis komen gelukkig geen ernstige zaken aan het licht. Het lijkt erop dat haar energiehuishouding weer ontregeld is, wat de laatste jaren vaker het geval is geweest na een schildklieroperatie van 12 jaar geleden. Wel vervelend, want erg moe en weinig energie, zeker te weinig om met de Zeezot 6 dagen op zee te zijn om terug te varen naar het vasteland van Portugal. Ook de boot moet weer het water uit voor het aanpassen van de schroefas en die reparatie zal eind augustus plaatsvinden. Intussen kunnen we niet met de boot varen. Na langwikken en wegen besluiten we voorlopig even in Nederland te blijven en de boot in september door iemand anders naar Portugal te laten varen.

Terug naar Terceira

Ogottegot, de combinatie van oma en ver weg zeilen is een moeilijke. Het leven aan boord en de reizen maken is super, maar al die lieverds verlaten voor een aantal maanden valt niet mee. En dan weer zo’n schetig kleindochtertje erbij! Vaak terug gaan en ontmoetingen plannen op onze bestemmingen is een must!

Als we terug zijn op Terceira blijkt dat de monteurs bij de motorbeurt een raar geluid hoorden bij de schroefas. Oh nee, toch niet weer. We varen naar Angra do Heroismo, de hoofdstad van Terceira, waar de boot op de kant gehesen wordt en geconstateerd wordt dat er speling zit in de lager van de uithouder van de schroefas. Hoe kan dat nou, de (nieuwe) motor is er in juli 2011 opnieuw ingezet en helemaal uitgelijnd na 3 jaar van perikelen met de schroefas. De werf en de surveyor van de verzekering zijn het met elkaar eens: de schroefas is niet sterk genoeg voor de schroef. De problemen in de voorafgaande jaren zijn ook hier aan te wijten. Wij hebben dus nog wel een appeltje te schillen met de werf die dit geleverd heeft. Dit betekent dus dat er een nieuwe schroefas in gezet moet worden, wat weer betekent dat de motor van zijn plaats gehaald moet worden. We zijn er niet erg blij mee.

Na 2 nachten zweten en moeizaam met het laddertje in en uit de boot te klauteren, wc en koelkast niet kunnen gebruiken en geen afwas kunnen doen, besluiten we een hotelletje te nemen voor een paar dagen: hotel Zenite in het centrum van Angra.
Intussen zetten we het onderwaterschip in de antifouling tegen de aangroei van schelpen en andere ongerechtigheden die de snelheid van de boot kunnen verminderen.
We hobbelen heen en weer tussen het aangename hotel en de steeds rommeliger wordende boot, drinken wat op een terrasje en doen met wisselend genoegen de eethuisjes van Angra aan. De kerkklokken van Angra slaan om het kwartier allerlei interessante combinaties, ook ’s nachts. Niet zo heel rustgevend. We voelen ons ontheemd nu we niet op de Zeezot kunnen zijn. En een boot op de kant voelt veel kleiner aan dan als hij in het water ligt. Ook Riet voelt zich niet zo fit. Op afstand leven vanuit Praia de Black Bold Bear en de Fly Away met ons mee.

Gelukkig gaan we na een week weer het water in, nog wel met de oude schroefas, want de nieuwe is nog niet gearriveerd. Heerlijk, we dobberen weer en krijgen een lekker plaatsje achter in de haven waar de deining van de oceaan niet zo erg voelbaar is. Het is prachtig zonnig weer en het leven ziet er weer een stuk aangenamer uit.