Kerstvakantie!

Vanuit de boot zingt Bing Crosby ‘I am dreaming of a White Christmas’. Nou, die witte kerst is nog ver weg. De lucht is strakblauw, geen wolkje te zien. Ik zit buiten in de zon, het is 22 graden, te bakken in mijn topje en korte broek. Ilona komt over de steiger aangelopen. ‘We hebben besloten dat het kerstvakantie is. Even geen klussen meer aan de boot, niet ’s morgens een hardlooprondje, maar gezellig aan het eind van de middag een biertje drinken in de Marina Bar. Doen jullie ook mee? Het gaat vandaag in want wij werken anders ook nooit op vrijdag!’. ‘t Is vandaag donderdag,’zeg ik, ‘maar toch een goed idee!’

Afgelopen zaterdag zijn we naar een Fado-optreden geweest. Twee heren op leeftijd die met bloedserieuze gezichten virtuoos op de gitaren spelen, een forse besnorde bassist die zijn bas bespeelt alsof hij danst met een mooie vrouw. Hij kijkt daarbij smachtend naar de zangeres in haar lange blauwe jurk, omslagdoek en lang blond haar dat als een waterval op haar rug hangt. Verschillende fadostijlen uit het hele land, fado’s waarbij door het publiek uitbundig wordt meegezongen en hartstochtelijke fado’s. De zanger met een prachtige diepe stem, duetten.

Gisteren hebben we onze Christmas stroll- met-lunch gehad. Eerst 8 km puffend van de warmte met 48 havengenoten langs de zee en het binnenland in gewandeld en en bij restaurant Casa Chico Zé buiten aan lange tafels onder de zonneschermen (!) dourades gegeten en wijn gedronken. Nog 3 km terug naar de haven en uitbuiken in de zon.
’s Avonds om 19.00 uur de ‘generale repetitie’ in het donker voor het zingen van de Christmas Carols met na afloop een glaasje Glühwein. Gelukkig valt niemand van de steiger, hoewel één van de Engelse dames behoorlijk in de lorum is na nog een bezoekje (na de wandeling) aan de South Bar. Ze zingt in elk geval voluit!

Als ik kerstinkopen doe in de supermarkt, komt me bij de ingang al de sterkte vislucht tegemoet van stapels bacalhau (gedroogde kabeljauw: het nationale volksvoedsel, ook met kerst) die onverpakt uitgestald liggen. Bij de slager allerlei opgerolde en gevulde vleessoorten en een paar cabrita’s: kleine integrale, ontvelde mini-geitjes met de kop er nog aan, inclusief oogjes. De slager zegt dat morgen de hele lammetjes ook nog komen Ze zijn jammer genoeg net te groot om in zijn geheel in mijn oven te passen. We gaan met kerst ‘gewoon’ uit dineren bij een Nederlands restaurant in Lagos en zijn overdag nog uitgenodigd bij een strand barbecue van de Engelsen.

Maar eersteen stukje Bolo do Rei (kerstbroodtulband) eten en daarna een wandelingetjes langs het strand.