Huwelijk
We willen eind mei een afscheidfeest geven en en passant horen we in januari dat mijn oudste dochter ten huwelijk gevraagd is en gaat trouwen in juni: ‘En dan zouden we het leuk vinden het feest in jullie tuin te geven.’ Leuk! Oeps, weer een nieuw lijstje maken!
To do lijstjes
Als ik soms ’s nachts de slaap even niet kan vatten rollebollen de to-do-lijstjes door mijn hoofd. Halen we het wel? Niet vergeten verf te bestellen, wat doen we met het weblog, wanneer zetten we de Peugeot te koop, wanneer gaan we het nieuwe grootzeil testen, wat zal ik dragen tijdens de bruiloft, we moeten ook nog een nieuw testament laten maken. Ik moet de dia’s nog inscannen.
Ho maar, stap voor stap. Eerst maar even mediteren. Oh, ja, nemen we het Boeddhabeeldje mee op de boot.....
Klussen aan de boot
Eind maart zeilen we de boot van Colijnsplaat naar Terneuzen. Het is zonnig en warm, een zwakke windje uit het NNO brengt ons in een prachtige tocht naar de nieuwe bestemming. De maandag daarop gaat de boot op de wal en werken we de romp bij, brengen antifouling op en nog wat andere klusjes. De waterdoorvoer voor de koelkast wordt gemaakt, de nieuwe helmstok wordt bevestigd. Half april, het weer blijft maar prachtig, is hij klaar en kan hij weer terug in het water. Op de bimini na is de boot klaar voor vertrek. Nu wij nog.
Van 240 naar 30m²
We genieten met volle teugen van het huis en de tuin. We gaan straks van 240 m² naar 30 m² woonoppervlakte. Maar ook van 4000 meter grond naar de oneindige zee. Allerlei thema’s passeren de revue, en vooral het thema loslaten: van binding naar ongebondenheid, ruimte, van dagelijks werken naar helemaal niet meer werken en vaste patronen verlaten. Niet meer van maatschappelijk nut zijn en alleen maar genieten. Is dat hedonistisch? En leuk? Hoe vullen we, naast het zeilen, ons nieuwe leven in? Allemaal nieuwe vragen die minder boven komen drijven als je in de tredmolen van het werk en het landleven zit.
Motorpech
Half mei, vlak voor ons grote afscheidsfeest en het huwelijk, blijkt de positie van de motor toch weer niet goed. Na installatie van de nieuwe motor in 2008 vloog de schroefas er een paar keer uit. Na reparatie in Boulogne is net najaar van 2010 dachten we dat het goed was, maar nu staan de voorste motorsteunen onder spanning, waardoor de rubberen blokje niet recht onder de motorsteunen zitten. Nog 5 weken te gaan. De boot moet waarschijnlijk weer op de kant. We hopen maar dat alles klaar is vóór 1 juli!
Afscheidsfeest
Het afscheidsfeest is geweldig. Er is familie, vrienden, buren en collega’s, het weer is heerlijk en de tuin ziet er feestelijk uit met het oude grootzeil dat we boven het grasveld hebben gespannen. Als het donker wordt, geven de lichtjes aan het zeil en in de vijver een feeërieke sfeer aan de tuin. Een accordeonist (een cadeautje van goede vrienden) speelt zeemansliederen, de kinderen doen een quiz over ons en we moeten in een rubberbootje zonder bodem laten zien dat we de man-over-boord manoeuvre beheersen. We slagen en krijgen een vetleren medaille. Ook worden we door collega’s toegezongen en zingen buurtgenoten het ‘Kasen mi Kasen’.
Het huwelijk
Een week later het huwelijk. Het is echt ‘trouwweer’: 28 graden en een stralende zon. Bruid en bruidegom zien er verpletterend mooi uit en ook de kleinzoon doorstaat de huwelijksdag van zijn ouders met glans. ’s Avonds, na het buffet is er een DJ met discolampen en wordt er in de tuin gedanst. Om 01.00 uur stopt de muziek en luiden bruid en bruidegom het feest uit met een oude noodsignalen. De bruid is net het Vrijheidsbeeld met een felrode handstakel in haar opgeheven hand. Dan moet het bruidsboeket over de schouder gegooid worden. Een groep krijsende meiden staat onder de walnotenboom en als het boeket gegooid wordt, stormen ze vooruit. De jongste dochter trekt een sprint en vangt het boeket op. Binnen een jaar dus weer een huwelijk(?).
Paniek!
Dan slaat even de paniek toe: help, nog drie weken voor de verhuizing en we moeten de hele tent nog inpakken! Maar het komt goed en langzamerhand wordt het huis leger en leger. De vleugel wordt uitgeleend aan een hele talentvolle jongen in het dorp, we rijden nog diverse malen naar het stort en de kringloopwinkel komt een hele gang vol spullen ophalen. Op 28 juni rijdt de verhuiswagen voor en vier uur later is alles ingeladen.
Sleuteloverdracht
Twee dagen later is de officiële overdracht van het huis. We pinken nog een traantje weg in de boomgaard en wensen de nieuwe bewoners, die staan te stralen in de deuropening, een hele fijne tijd toe. Nog twee nachtjes bij vrienden logeren, één van de auto’s verkopen, nog even naar het werk voor het afscheid van een collega en dan naar Zeeland.
