We zitten in korte broek op het terras van een strandbar aan het blauwe ronde zwembad. Daarachter een paar mensen die liggen te bakken in ligstoelen, een paar hoog in lucht stekende palmen, het goudgele strand en de azuurblauwe zee. De lucht is stralend blauw,het water fonkelt in de zon, de Jan van Genten doen het water wit opspatten als ze zich met doodsverachting van grote hoogte in de zee storten om een vis te vangen. We wanen ons in de Carieb.
Toen we net op een onverharde weg een heuvel opfietsten, zagen we een ruïne van een boerderijtje te koop. Het ligt prachtig met uitzicht op zee, op de lagune bij Alvor en op Portimao. Het is totaal verwaarloosd en gedeeltelijk ingestort. Er zitten geen deuren meer in. Binnen een grote rotzooi, oude kasten, een bed, stoelen, alles staat er nog. Om de ramen heen buiten is de blauwe verf nog zichtbaar. Prachtige plek, maar niet meer op te knappen. Het is wel te koop! Vlakbij het golfterrein. Romantische gedachten komen in ons op.
We fietsen terug naar de boot om ons op de Sinterklaasgedichten te storten, heerlijk in de kuip met de laptop op schoot. Aan het eind van de middag drinken we op het terras van de Southbar aan de haven een biertje. Als om kwart over de vijf de zon achter de huizen aan de ander kant van de rivier oranjerood onder gaat, wordt het frisser en verkassen we naar binnen. ’s Avonds eten we met z’n allen in de Adega de Marina.
Op 5 december vieren we met Harm en Ilona oer-Hollands pakjesavond met warme chocolademelk, bockbier, gedichten, cadeautjes en pepernoten.
Verder klussen we wat aan de boot en houden we de conditie op peil door te wandelen met havengenoten en te fietsen. Op een zonnige, winderige dag doen we de was en laten die wapperend drogen aan lijnen op de boot. Ook wordt het tijd om de boot te versieren voor de kerstdagen. De Chinese winkels liggen vol met ballen, slingers, kunstkerstbomen en veelkleurige kerstlichtjes. December wordt een drukke maand met een paar kerstdiners, kerstwandeltocht, Fado-uitvoering, kerstduik (!) in zee en het (voorbereiden van het) zingen van de Christmas Carols op de steiger.
De Marina met zijn bewoners is een soort drijvend dorp met in- en uitvliegende (letterlijk) mensen. Er gebeurt van alles en over alles en iedereen wordt gesproken. ‘ Heb je al gehoord dat…’ Vrolijke momenten als (klein)kinderen op bezoek komen of als we in wisselende clubjes met elkaar borrelen, eten en kletsen. Dramatische momenten als de vader van een medezeiler vermist wordt en een paar dagen later verdronken blijkt te zijn in de haven. Ouders aan de ander kant van Europa die overlijden, zeilers die ziek worden en hun plannen drastisch moeten aanpassen. Het gewone leven gaat ook hier door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten