En intussen op de Zeezot...

Wat doet een mens op een schip in een haven als er niet gezeild wordt? Behalve klussen op de boot, wandelen, fietsen, borrelen, socializen en boodschappen doen, heeft de bemanning van de Zeezot zich gestort op het zelf maken van Portugese gerechten. In de winkels en op de markt liggen allerlei lekkernijen uitgestald die we in Nederland niet zo vaak tegenkomen en dat vraagt erom ze eens uit te proberen.

We beginnen met de ‘Porco e Ameijoas’: een heerlijke stoofschotel van varkensvlees en venusschelpen, gekruid met pittige piri-piri. De combinatie van vlees en schelpdieren is een verrukkelijke combinatie die hier vaker op de menukaart staat. Na een paar maal experimenteren zijn we tevreden over de smaak en kunnen we het gerecht aan gasten voorzetten.

We proberen een Caldeirada de Peixes uit, een vissoep. We zijn lui en halen een diepvries vispakket in de supermarkt. Het ziet er mooi uit met verschillende soorten vis en schaaldieren. Als de zaak staat te sudderen, ruiken we al een wat tranige geur. Na een paar happen constateren we dat de soep niet aan de verwachtingen voldoet en kieperen we hem overboord. Experiment mislukt. Op naar de Marinabar voor een kipsalade.

Met kerst liggen er kleine vogeltjes in de supermarkt, de zogenaamde codorniz. Bij navraag blijken dit kwartels te zijn. We kopen er vier, bakken ze en maken er een rode wijnsaus bij (we weten niet of dit echt Portugees is!). Ze zien er ongebakken uit als menselijke figuurtjes van Giacometti, eigenlijk een beetje eng om te zien, maar als ze klaar zijn, smaken ze naar meer!

Terug naar de inktvis. De octopussen (polvo in het Portugees) liggen grijs en slijmerig in verschillende maten op de markt, met veel tentakels en zuignapjes eraan. De oogjes kijken wat waterig de ruimte is. Een wat minder enge variant zijn de schoongemaakte en ingevroren polvo’s, die in de diepvries van de supermarkten liggen.
De Spanjaarden eten de in stukjes gesneden inktvis bestrooid met zeezout en pimento picante (poeder van chilipepers) geserveerd op een houten bordje als tapas.
In het kerstnummer van de ‘Sabe Bem’ (Eet Smakelijk), zeg maar de‘AllerHande’ van de Portugese supermarkt Pingo Doce zijn talrijke inktvisrecepten opgenomen. We kopen een diepvries octopus van bijna een kilo en dompelen hem onder in een pan met heet water. Hij wordt helemaal roze en stijf en neemt 25% in omvang af. Als hij gaar en weer zacht is, knippen we de tentakels in stukjes en stoven die met wat groente, chorizo en kleine witte boontjes. Mmmmmm!!!!!

We krijgen al een voorproefje van de zomer. Er is weinig wind en overdag voelt het met de zon en temperaturen van 17 graden warm aan. We wandelen over het strand en verzamelen een grote collectie schelpen.

We lopen terug langs de lagune van Alvor waar tientallen mensen schelpjes aan het uitgraven zijn. De velden staan vol met prachtige gele bloemetjes, de mimosa staat op springen en sommige amandelbomen dragen al bloesems. Het is 6 januari!

Laat het zeilseizoen maar weer gauw beginnen!

Oh come all ye faithfull

Met een zucht van verlichting gooi ik de twee laatste appelflappen in de vuilnisbak. Zo, dat zit er weer op! Genoeg gegeten, gefeest en geborreld.
Twee kerstdiners, een kerstborrel, een etentje in Silves met broer en schoonzus, een verjaardag, oudejaarsavond, en dat alles met een strakblauwe lucht en 16 graden. Het blijft raar, zo’n warme en zonnige kerst.

Op kerstavond zamelen we geld in voor het kindertehuis met het Christmas Choir door het zingen van Christmas Carols op de steigers en in de bars aan de haven. Er zijn weinig mensen aan boord, dus de opbrengst dreigt tegen te vallen. Verzoeknummers in de bars en vooral het aanbod te stoppen met zingen, leverde aanzienlijk meer op, waardoor het eindresultaat uitkomt op anderhalf keer die van vorig jaar: €364,-. De steigers gaan vervaarlijk heen en weer als het omvangrijke koor eroverheen loopt.

Oud en nieuw starten we om vier uur ’s middags met het proeven van de oliebollen op de Davanti. Glaasje sprudel erbij, gebakken champignonnetjes. We lassen even een pauze in, voordat we ’s avonds naar de Marinabar gaan met de Nederlandse club. De tafel daar is prachtig versierd met balonnen, gouden mutsen voor de heren en kroontjes voor de dames. De dames zetten braaf de kroontjes op hun hoofd, maar de heren zijn er moeilijk toe te bewegen de mutsen op hun hoofd te planten. We hebben zelf de appelflappen en de oliebollen meegenomen. Derry, de kroegbaas, heeft gezorgd voor allerlei lekkere hapjes.

Als het elf uur is, belt iedereen naar Nederland om kinderen en vrienden een goed 2013 te wensen. Een uurtje later is het hier Nieuwjaar. We trekken de knalwijn open en schieten een tweetal confettibommen de lucht in. Wegens de economische crisis is er geen vuurwerk in Lagos. We hebben nog wat zelf gekochte champagne over en verplaatsen de party naar de Ilja, waar Peter als een volleerd DJ de dames aanzet om in polonaise door de boot te hossen. Tegen een uur of drie waggelt iedereen over de steiger terug naar de eigen boot.
2013 is begonnen.