Ik vier toch nog maar een keer mijn 60ste verjaardag met de Nederlandse zeilvrienden en (schoon)zus Elsbeth in de Marina Bar met pinten bier en bellen witte wijn, kipvleugeltjes, inktvisringen en frietjes. ‘Ik heb een heel zwaar leven’, om met Brigitte Kaandorp te spreken.
Op 5 december maken we bisschopswijn en kwelen luidkeels mee met de Nachtegaaltjes: ‘Zie ginds komt de stoomboot…’ De Sint heeft ook nog wat pakjes en gedichten afgeleverd in Lagos. Pepernoten, speculaas en Sint-chocola en de avond kan niet meer stuk.
We worden uitgenodigd voor een etentje bij ‘landrotten’. De Engelse gastvrouw heeft heerlijke gerechten gemaakt, met als toetjes en verrukkelijk ‘grand dessert’ van Pavlova, kokosrol en ‘bread-and-butter-pudding’. De voertaal is een mengsel van Nederlands, Duits en Engels. Het is leuk om weer nieuwe mensen te ontmoeten met hun eigen verhalen. De Nederlanders staan nog gezellig bij het buitenzwembad te kouten, zij die al langer in Portugal verblijven, scharen zich kouwelijk om de uitbundig brandende open haard. De taxichauffeur brengt ons met een noodgang, oeps die wijn en die toetjes, weer terug naar Lagos.
Intussen proberen wij zoveel mogelijk Portugese recepten uit, die we gedeeltelijk afkijken van de restaurants of uit Portugese kookboeken halen. We storten ons eerst op de inktvis.
Op de vismarkt liggen alle soorten uitgestald. Chocos zijn zeekatten of sepia’s, die in lengte variëren in van 6 tot wel 40 cm. Je hebt ze ook in mini-uitvoering, de babysepia’s, de zogenaamde chipirones die vaak zo in olijfolie gebakken opgediend worden, compleet met baleinen, ‘tanden’, oogjes en al.
Dan zijn er nog de lulas, pijlinktvis of calamaris, van heel klein tot heel groot. Daar beginnen we maar mee. We maken Lulas Recheadas, gevulde calamaris met een tomatensaus. ’t Is even werk, maar ze zijn heerlijk! Dat smaakt naar meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten