Zeezot trotseert staartje van Nadine

Uiteindelijk krijgen we bericht van Simon dat de Zeezot klaar is voor vertrek en dat de cycloon Nadine naar het noordoosten wegtrekt en in kracht afneemt. Zondag 23 september steken ze van wal. De eerste dag staan er nog hoge golven en heeft Barbara last van zeeziekte, maar dat gaat gelukkig over en er volgen een paar rustige dagen. Dan zien we dat een staartje van Nadine terugkeert. De wind trekt aan en de golven gaan naar zo’n 4 meter!

Het is ook voor ons spannend. Kan de boot al de ontberingen aan? Zal er niks kapot gaan? Als Simon halverwege de overtocht belt dat hij de dagtank niet meer bijgevuld krijgt, heeft de kapitein het niet meer. Hij ijsbeert vloekend door het penthouse. Ze kunnen met de resterende inhoud van de dagtank niet veel op de motor varen en als er hoge golven zijn heb je die soms nodig om voortgang te houden.

Op vrijdag belt Simon dat het al twee dagen heftig weer is. Ondanks dat is het hem gelukt de dagtank bij te vullen uit een 20-liter Jerrycan. Ze zitten binnen met de luiken voor de ingang dicht, omdat zo nu en dan de hele kuip vol loopt to over de banken als er een golf binnenslaat. Ook komen er muren van water van voren in. Door de luchthappers komt veel water naar binnen. Ze liggen behoorlijk scheef over stuurboord en het leven binnen is niet erg aangenaam. Barbara heeft weer last van zeeziekte en ook Simon houdt het ook even niet binnen. Toch krijgen ze het voor elkaar om nu en dan een maaltijd klaar te maken. Eten en drinken is belangrijk om je goed te blijven voelen.

Op zaterdag 29 september komen we in Lagos aan. We wachten daar in een appartement de komst van de Zeezot af. Het voelt als thuiskomen! Heerlijke temperatuur, geuren van eucalyptus en pijnbomen, de blauwe zee, de zachte klanken van de taal. Oef, dit is een stuk beter dan de wind, regen en kilte van Nederland. We lopen ’s avonds gelijk Piet en Ineke tegen het lijf, drinken en eten wat en kletsen bij over alle belevenissen van de afgelopen zomer. Riet voelt zich gelijk ook een stuk beter!

Zondagochtend: we hebben vanaf vrijdag niks gehoord. Verbinding krijgen via de satelliettelefoon lukt niet meer. Rutger vraagt zich af of de golven en de harde wind toch teveel zijn geweest. Als we vanavond nog niks gehoord hebben dan…. Nu maar eens bellen op de GSM. ‘Met Simon.’ ‘Ah, jullie zijn dus in de buurt van de kust.’ ‘We liggen al in de box in de marina!’ Hoera, we springen een gat in de lucht. Zeezot en de bemanning zijn terug in Lagos en hebben alle ontberingen doorstaan. De laatste dag werd het zelfs zo rustig dat ze rechtop konden varen op de motor! Om 12.00 lopen we naar de steiger en nemen we de vermoeide bemanning mee voor een welverdiende lunch in de Marina Bar.

Voor een filmpje van deze reis: http://www.youtube.com/watch?v=b9cwYQ2-Nu8
Simon nodig voor hulp bij het zeilen of een delivery: www.simonsailing.com